Seniorenmiddag

Margreet Kruk

16 november 2016
Seniorenmiddag in het Trefpunt
Deze middag was georganiseerd door de wijkteams voor de 70+ leden van de gemeente. De opkomst met 72 mensen was bijzonder goed. Om 3 uur werden we welkom geheten door Coby Timmerman. Na het zingen van lied 978 “Aan U behoort o Heer der Heren”, begeleid op de piano door Jolande Blom, ging Coby ons voor in gebed.

Margreet Kruk heeft ons aan de hand van 9 punten verteld over haar voettocht naar Santiago de Compostela in het voorjaar van 2014. Van jongs af aan speelde ze al met de gedachte dat ze “deze weg”, de zogenaamde Camino, eens wilde ondernemen. Na een grondige voorbereiding van informatie inwinnen en cursus Spaans, was het zo ver. Op 12 april nam ze afscheid van vrienden en familie.

Ze begon de reis vanaf de voet van de Pyreneeën. De zware klim viel niet mee en ze deed er 12 i p v 8 uur over. Zo trok ze verder in haar eigen tempo van pleisterplaats naar pleisterplaats, of te wel, van stempelpost naar stempelpost. Deed bijzondere ervaringen op, zoals het slapen in een zaal met 120 personen. De gedachten aan thuis en werk raakten wandelend steeds verder op de achtergrond.
Afstand relativeert, je hoofd wordt leger, je kijkt als het ware op afstand naar de levensweg, die achter je ligt. Gebeurtenissen van vroeger, mooie en verdrietige dingen, komen naar boven. Door de overweldigend mooie natuur voelde zij een verbondenheid met het Goddelijke.

Ze maakte kennis met mensen van over de hele wereld. Diepgaande gesprekken werkten heel verrijkend. Dan volgt tenslotte het eindpunt. Geen juichstemming in ieder geval. Ze bezoekt in Santiago tot 2 keer toe de mis en mocht “het Compostolaat “of te wel getuigschrift in ontvangst nemen.

28 mei vertrok ze weer naar huis, blij de familie en vrienden weer te zien. Ze moet wennen aan het ritme van alledag. Ze laat foto’s zien, die ze onderweg gemaakt heeft.

Nico van den Hout leest:
Wandelen…
in de natuur met beide benen stevig op de grond
in gezelschap van een ander, in het teken van de Ander
Wandelen…met open ogen, met open oren, met een ontvankelijk hart
Wandelen…is vertragen, is vereenvoudigen, is verdichten van ervaringen
Wandelen…is loslaten, is verstillen, is vertrouwen
Wandelen…leidt op een natuurlijke wijze tot verwondering en dankbaarheid leidt tot het besef van verbondenheid met alle schepselen en de Schepper leidt tot het activeren van jouw verbeelding
Wandelen…is de haast uit je hoofd halen, is het natuurlijke tempo van de ziel volgen is open komen voor wat er zich in het hier en nu aandient … en als het ons gegeven wordt onderweg misschien iets van de Ander ervaren Een wens voor jou in drie dimensies:
Vrede met wat was vreugde met wat is, alle goeds voor de toekomst.
 

---

​Onder het genot van een hapje en een drankje wordt er nog gezellig nagepraat. We zien terug op een geslaagd samenzijn, mede dankzij de diverse medewerkers, die onze lof en waardering verdienen. Bedankt voor jullie inzet!
Namens alle 70-plussers, Ada Hassefras.