Vanmorgen na de kerkdienst heeft Jan Andries meegedeeld dat hij een beroep heeft ontvangen van de kerk in Winkel.

Luister hieronder naar de bekendmaking:

1e Paasdag
zondag 20 april 2014

Evelien leest een gedicht voor aan het begin van deze paasdienst.

Heel vroeg in de morgen ‘t  is stil in de hof.
Slechts een paar vogels zingen Gods lof.

Daar lopen twee vrouwen; ze hebben verdriet.
Ze zien het graf wel, maar Jezus niet.

Opeens beeft de aarde: Een engel daalt af.
Komt uit de hemel, gaat naar het graf.

De wachters ze beven van angst om het licht.
’t Graf waar ze waken is niet meer dicht.

“Kijk maar”, zegt de engel, “Hij is er niet meer”.
“Het graf is verlaten, Hij is de Heer!”

De vrouwen, ze rennen: ‘t verdriet is voorbij.
Jezus leeft waarlijk voor jou en voor mij!

De lector Rieneke Bak leest Psalm 118: 15- 24. Daarin staat: de steen, die de bouwers afkeurden is een hoeksteen geworden.

Vandaag gaat het in het gesprek met de kinderen over de hoeksteen. Dominee de Boer vraagt wie er wel eens met lego speelt. Wat maak je dan bijvoorbeeld? Een toren.
Hoe kun je een toren sterker maken? Door hem vierkant te maken en breder, is het antwoord van de kinderen. Welke stenen zijn het belangrijkst? De onderste zegt iemand. Maar de dominee legt uit, dat de hoekstenen het belangrijkst zijn. Die houden de muren in evenwicht.  Jezus is de hoeksteen, waar wij op kunnen bouwen.

De muziekgroep bestaande uit Bert Rootmensen, Arjen, Simone en Nick begeleiden ons bij het zingen. Het kinderkoor van Wilma Glas zingt  “Hij leeft” en Simone Glas en Maartje de Kroon zingen: “Meer dan ooit”.  Hiernaast vind u het geluidsfragment in de onderste speler.

In de preek gaat het over verstand en de dingen, die je niet met je verstand kunt uitleggen. Die dingen moet je geloven. Wat bij mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God. Kunnen wij niet verder kijken dan de dood? Gaat dan het licht uit en houdt alles op? Zijn we er dan niet meer? Of toch ….? Wij mogen geloven dat het bij de dood niet ophoudt, maar dat we mogen leven tot in eeuwigheid. Dat vieren wij met PASEN!

Hieronder kunt u de dienst beluisteren.

Zondag 13 april 2014
6e zondag van de 40 dagentijd

De kinderen hebben afgelopen vrijdag palmpaasstokken gemaakt. Aan het begin van de dienst komen de kinderen met de palmpaasstokken binnen.

Deze zondag staat het verhaal van de hof van Gethsemané centraal. De lector Johan Hoetmer leest Mattheus 26: 36-46.

Petrus en de and’re twee
komen in Gethsemané
Jezus vraagt hen om te waken,
maar dat doen ze niet- ze slapen
doodsbang en alleen is Hij
Hij voor ons- Hij maakt ons vrij.

Ard Ligthart laat de kinderen hun ogen dicht doen. Het wordt helemaal stil. Je voelt je helemaal alleen. Zo stil was het ook in de hof van Gethsemané. Jezus ging bidden op de berg. Hij kwam 3 keer naar beneden en 3 keer sliepen de discipelen. Ze lieten Jezus helemaal alleen.

We zingen samen met Cor Docter, Simone Glas en Nick de Jager

Ik zoek de stilte, zoek een rust, die ruimte maakt in mij.
Ik adem op, ik ben gerust en voel U heel dichtbij.

Dominee de Boer vertelt, dat Gethsemané oliepers betekent. Hoe een naam een klank kan krijgen door de geschiedenis, die er mee verbonden is!  Zo is het ook met het dorpje Oswiecim in Polen; in het Duits heet het Auschwitz. Bij die klank denk je meteen aan de geschiedenis van de oorlog.

Jezus hoorde bij de gewone mensen; niet bij farizeeërs en tollenaars. Hij was mens geworden onder de mensen. Jezus had twaalf leerlingen. Twee waren uitersten. De een, die al voorbereidingen had getroffen om Jezus te verraden, de ander, die een ding zeker weet: nooit zal hij Hem verlaten. Alle discipelen zijn verschillend. Petrus, Johannes en Jacobus vallen in slaap als Jezus op de berg bidt. En wij? Durven wij er bij te zijn? Onze ogen open houden? Mee te lijden? Of sluiten wij ook onze ogen?

De kinderen hangen op het projectraam het stukje op, waarop Jezus bidt in de hof van Gethsemané.

Aan het eind van de dienst lopen de kinderen met hun Palmpaasstok met de kerkenraad de kerk uit. Ze gaan in een stille tocht naar Oosterheem om bloemen te brengen. De palmpaasstok mogen ze zelf houden!

Zie hier het Infoblad 13 april 2014

Op de zondag van Palmpasen hebben we met de kinderen van de kindernevendienst een "Stille tocht" naar de bewoners van Oosterheem gehouden. 

Echt stil was het eigenlijk niet. Het was meer een vrolijke optocht, met prachtige versierde Palmpasenstokken en mooie Paasboeketten. Bij aankomst zongen we voor de bewoners het mooie lied van Palmpasen: "He, kom mee".


Op een ezel komt Hij aan.
Als de mensen Hem zien gaan,
zijn ze opgetogen.
Hoor, ze juichen en zijn blij.
‘Dat is Jezus!’ roepen zij
en ze komen dichterbij
om hem toe te zingen.

Hé, kom mee en sluit je aan!
Waar Hij gaat zullen wij gaan.
Hosanna, hosanna, hosanna, hosanna,
hosanna, voor onze Koning!

Kijk, er komen er steeds meer
en ze leggen jassen neer
als een rode loper.
Al die mensen gaan op pad,
volgen Jezus naar de stad.
Want die Jezus doet ze wat,
daarom gaan ze zingen.

Hé, kom mee en sluit je aan!
Waar Hij gaat zullen wij gaan.
Hosanna, hosanna, hosanna, hosanna,
hosanna, voor onze Koning!


De bloemen werden overhandigd aan de bewoners. Ze waren er heel blij mee. Palmpasen is namelijk het feest van geven. Eigenlijk geef je de Palmpasenstok aan iemand die verdrietig  of ziek is. Maar de kinderen wilden hun eigen Palmpasenstok graag houden, en daarom namen we bloemen mee. 

Daarna kregen de kinderen limonade en een lekkere koek van de bakker van Fermento. De leiding kreeg koffie en de kinderen en de bewoners stelden zichzelf voor. Ze vertelden over hoe het is om in Oosterheem te wonen, en wat voor werk ze deden. Ze hadden ook een mooie Paastafel met Paastakken, eieren en een schilderij van Palmpasen.

De kinderen kregen ook kleine paasversiering en een ijsje.

Daarna namen we afscheid. De bewoners vroegen of we volgend jaar weer komen. Dat lijkt ons heel erg leuk. Daarna liepen we terug naar de kerk. We gingen samen eten: Tomatensoep, broodje knakworst en ook een ijsje.
Het was een heel gezellige zondag en op deze wijze hebben we geprobeerd om"Kerk naar buiten" te laten zien.
Groeten van de kindernevendienstleiding.

Benefietconcert voor Java levert €2.000,- op

Het benefietconcert met muziekvereniging Advendo, interkerkelijk koor Columba en mannenkoor de Lofstem heeft €2000,- opgeleverd. Het concert werd gehouden op 5 april j.l. in onze kerk.

De opbrengst gaat naar: Kinderen van Java. Met ruim tweehonderd bezoekers en de 150 leden van de koren en de muziekvereniging Avendo was de zaal geheel vol.

Het was een geslaagde avond geworden vol van muziek van deze prima Langdijker muziekverenigingen, die belangeloos meededen voor ons project.

Hieronder ziet u het programmaboekje. Het boekje bestaat uit 4 bladzijdes. Van iedere bladzij een foto.

Zondag 6 april 2014

5e zondag van de veertigdagentijd.
Zondag “Judica”: Schaf mij recht.


Vrede voor jou, hierheen gekomen,
zoekend met ons om mens te zijn.
Jij maar alleen, jij met je vrienden,
jij met je last, verborgen pijn.
Vrede, genade, God om je heen,
vergeving, nieuwe moed
Voor jou en iedereen.

Vandaag is dominee Burret Olde uit Zwaag de voorganger. Cor Docter verzorgt de muzikale begeleiding.

In de veertigdagentijd nemen veel mensen de tijd om zich voor te bereiden op de dingen, die komen gaan met Pasen. Door thuis een rustmoment te kiezen, door de vespers te bezoeken of de sobere maaltijd.

Ik zoek de stilte, zoek een rust, die ruimte maakt in mij.
Ik adem op, ik ben gerust en voel U heel dichtbij.

Lector Mia Koedijk leest uit Mattheus 26 over het Pesachmaal. Het laatste avondmaal van Jezus en zijn discipelen.

Dominee Olden heeft een beeldje meegebracht, gemaakt door zijn vrouw Mirjam Sloots. Aan de kinderen vraagt hij hoeveel mensen er om de tafel zitten? Het zijn er dertien. Het is Jezus met zijn twaalf vrienden, de discipelen. Het is het laatste avondmaal.  In de kindernevendienst gaat het ook over vrienden.

Nick de Jager, Simone Glas en Cor Docter spelen het projectlied van licht en ruimte, dat hierboven staat.

 “Eén van jullie gaat mij verraden” zegt Jezus. De toon is gezet en alle discipelen schrikken op. Iedereen reageert op zijn eigen manier. Dat kun je zien aan hun houding.

De een zit biddend, de ander achteloos achterover, de derde geschrokken, de handen aan het gezicht. Zoek een persoon van het beeld, waar je je in vindt.
Ook wij zouden in die situatie verschillend reageren. Judas willen we natuurlijk niet zijn. Toch had hij ook zijn idealen. Met hem veroordelen moeten we voorzichtig zijn. Gelukkig hoeven wij ons niet te verplaatsen in dit beeld. Wij mogen weten, dat Gods rijk al begonnen is. Het is al goed afgelopen met Jezus en dus ook met ons.

De kinderen hangen een afbeelding op het glas in lood raam met het laatste avondmaal er op. Ook hebben ze de haan gemaakt, die drie keer kraaide toen Petrus zei, dat hij Jezus niet kende.