Zondag 24 november 2013 Laatste zondag van het kerkelijk jaar.

Deze morgen gedenken wij de overledenen.

In het gesprek met de kinderen zegt dominee de Boer, dat wij kunnen zien.

Waarmee; met onze ogen. We zien de zon, de lampen in de kerk, maar ook het licht van de Paaskaars. Het licht van Pasen blijft schijnen. Wij mogen geloven dat Jezus is opgestaan. Wij steken straks kaarsen aan aan de Paaskaars voor mensen, die hier niet meer zijn. Zij leven nu bij God.

In Exodus 3 spreekt Mozes over de Heer als de God van Abraham en de God van Isaak en de God van Jacob. Hij is geen God van doden, maar van levenden, want voor Hem zijn allen in leven. Wij mogen in het hier en nu leven, maar we mogen weten, dat we onze overledenen zullen terug zien.


Daarover mogen we zingen:

Wanneer wij leven, leven wij voor God.
Wanneer wij sterven, sterven wij voor God.
Want in ons leven en in ons sterven zijn wij van God!

We steken een kaars aan voor vier gemeenteleden, die het afgelopen jaar zijn overleden. Iedereen mag persoonlijk een kaarsje aansteken voor iemand, waar je op dit moment aan denkt.

Een vijfde kaars wordt aangestoken om alle anderen te gedenken.

De bloemschikking laat vijf rozen zien. De rozen staan symbool voor de
overledenen. De klimop staat symbool voor verbondenheid met elkaar.

De kerk lijkt wel een theater vandaag. Vrijdag en zaterdag was er een prachtige musicalopvoering over een reis naar Java! Ook vanmiddag is er nog een voorstelling en daarom is het podium nog het decor. Er staat een geïmproviseerde preekstoel. De bloemen en de collecte zakken staan op de catwalk. 

Het thema van de dienst is: “Dit moet de poort van de hemel zijn”!  Midden op het toneel staat een hoge ladder.

Het Bijbelgedeelte uit Genesis 28 gaat over Jacob. Hij ziet in zijn droom een hoge ladder, die op de aarde staat en helemaal tot de hemel reikt.

Aanschouw ik s ’nachts het kunstwerk van uw handen,
De maan, de duizend sterren, die daar branden,
Wat is de mens, dat Gij aan hem gedenkt,
Het mensenkind, dat Gij hem aandacht schenkt?

In het gesprek met de kinderen vraagt dominee de Boer of dat kan: een ladder tot in de hemel. Tot door het dak zelfs; nee, dat kan niet. Hoe kunnen we dan contact hebben met God? Pieter Jong zegt: ” God zit in je hart “. Je kunt tot Hem bidden.

In de preek gaat het ook over een ladder, die tot in de hemel reikt. Dat is ook precies de reden, dat men kerken graag de hoogte in bouwt. Bij meditatie gebruikt dominee de Boer ook vaak het beeld van de ladder. Je ruggengraat is als de ladder van Jacob, die naar de hemel reikt. De ruggengraat is ook een energiebaan. Er gaan allerlei data doorheen, vanuit het hoofd naar de rest van het lichaam. Denk daarbij aan die engelen die op en neer gaan.

Jacob krijgt een belofte. God zal hem terzijde staan, overal beschermen, hem niet alleen laten. God blijft in Jacob investeren! God geeft niet gauw op.

Gij hebt hem bijna goddelijk verheven,
een kroon van eer en heerlijkheid gegeven,
Gij doet hem heersen over zee en land,
ja al uw werken gaf Gij in zijn hand.


Laten ook wij een ander niet te gauw opgeven! Wij mogen Gods liefde beantwoorden met wederliefde,
ook naar de naaste! Wij vieren het Avondmaal en mogen brood en wijn met elkaar delen.

Op deze zondag morgen worden Rosalie Slot en IJsbrand Bruijn gedoopt. Omdat de
ouders van Rosalie bij Advendo spelen worden we bij het zingen begeleid door Advendo onder leiding van Betty Bakker. Rosalie is de dochter van Marieke Kooy en Martin Slot. IJsbrand is de zoon van Petra Slot en Joost Bruijn. IJsbrand heeft al een grote broer Sebastiaan en een grote zus Leonore.

Verbonden met vader en moeder,
natuurlijk het meest met die twee,
Maar ook met de andere mensen
vier jij hier dit feest met ons mee.
Je hebt al een naam, maar je krijgt er één bij op dit feest,
Want jij wordt gedoopt in de naam van de Vader,
de Zoon en de Heilige Geest.

“Ga met God en wees gezegend” In het gesprek met de kinderen vraagt dominee de Boer: “Wie is er weleens verhuisd?” Iemand is verhuisd toen ze 1 jaar was, maar dat kan ze zich niet meer herinneren. Ook gaat iemand verhuizen naar het Oxhoofdpad, maar dat is gelukkig nog in Broek. Mozes gaat niet verhuizen, maar op weg, omdat God dat van hem vraagt. Hij gaat naar het Beloofde Land. Hij neemt zijn tent mee en iedereen, die bij hem hoort.

In de preek gaat het over Mozes, maar ook over Zacheüs. Mozes krijgt de opdracht om op weg te gaan. Zacheüs de tollenaar krijgt te horen: Zacheüs, kom naar beneden uit de boom, want vandaag moet ik in jouw huis verblijven. “Moet”, daar zit een onontkoombare noodzakelijkheid in. Stel je voor, dat je op die manier Jezus op bezoek zou krijgen, met dat onontkoombare “moet”. Zacheüs schrikt niet, maar hij ontvangt Jezus met blijdschap. Als je met God op weg gaat mag je op Hem vertrouwen. Ook wij mogen onze weg in vertrouwen gaan, gezegend door God!

Marieke en Martin doen belijdenis van hun geloof. Dan worden Rosalie en IJsbrand gedoopt en krijgen een teken op hun voorhoofd. We zingen: Verbonden met vader en moeder. De doopkaars wordt aangeboden door Margreet Slot. De kinderen van de kindernevendienst hebben een mooie map gemaakt voor Rosalie en IJsbrand.

Tijdens de collecte speelt Advendo het toepasselijke: “Love changes everything”.

Na afloop van de dienst worden de doopouders gefeliciteerd onder begeleiding van muziek van Advendo.