Laatste zondag van het kerkelijk jaar

Zondag 24 november 2013 Laatste zondag van het kerkelijk jaar.

Deze morgen gedenken wij de overledenen.

---

In het gesprek met de kinderen zegt dominee de Boer, dat wij kunnen zien.

Waarmee; met onze ogen. We zien de zon, de lampen in de kerk, maar ook het licht van de Paaskaars. Het licht van Pasen blijft schijnen. Wij mogen geloven dat Jezus is opgestaan. Wij steken straks kaarsen aan aan de Paaskaars voor mensen, die hier niet meer zijn. Zij leven nu bij God.

In Exodus 3 spreekt Mozes over de Heer als de God van Abraham en de God van Isaak en de God van Jacob. Hij is geen God van doden, maar van levenden, want voor Hem zijn allen in leven. Wij mogen in het hier en nu leven, maar we mogen weten, dat we onze overledenen zullen terug zien.


Daarover mogen we zingen:

Wanneer wij leven, leven wij voor God.
Wanneer wij sterven, sterven wij voor God.
Want in ons leven en in ons sterven zijn wij van God!

We steken een kaars aan voor vier gemeenteleden, die het afgelopen jaar zijn overleden. Iedereen mag persoonlijk een kaarsje aansteken voor iemand, waar je op dit moment aan denkt.

Een vijfde kaars wordt aangestoken om alle anderen te gedenken.

De bloemschikking laat vijf rozen zien. De rozen staan symbool voor de
overledenen. De klimop staat symbool voor verbondenheid met elkaar.

Waar zou het zijn, dat land van licht?
Wie, waar is God, een stem een naam?
Wie wijst de weg, ik ben alleen.
Wie helpt mij door het donker heen?
Wie neemt mijn hand en leert mij gaan?

Mijn ogen zoeken overkant,
een glimp van wie er voor mij ging.
De zee is diep, de golven hoog.
Wie kleurt voor mij een regenboog?
Begaanbaar pad de verte in.