Eeuwigheidszondag

20 november 2016
Eeuwigheidszondag
Deze zondag is de zanggroep Echo bij ons. Zij beginnen deze dienst met: Ik zal altijd aan je denken”. We denken met elkaar in deze dienst speciaal aan de mensen die afgelopen jaar overleden zijn.

De bloemschikking is indrukwekkend. In de spiegel zien we de glans van de herinnering.

In het gesprek met de kinderen heeft dominee van Zelderen het over de kleur wit, die vandaag te zien is op de tafel. De kleur van het licht. De kleur van dopen, trouw en mensen gedenken. We mogen een kaars aansteken en aan iemand denken. Licht is verbinding. Een kaars aansteken is aan een mens denken. We geven de vlam van het licht door. Ook mag het licht mee naar de kindernevendienst.

We zingen:
Liefde is blij zijn, een arm om je heen.
Liefde is leven, je ademt weer op.
Liefde is geven, is leven met God.

In de preek noemt dominee van Zelderen deze zondag eeuwigheidszondag en niet de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Eeuwigheid een heel mooi woord. Eeuwig- oneindig. Eeuwig kan heel lang duren als je gevangen zit.  Maar eeuwig is ook een tijdsaanduiding van God. God is de wachter van de tijd.

Je weet bij eeuwigheid niet hoe lang iets duurt. Soms kan het een zegen zijn om je eraan over te geven. Je mag je richten op het nu. Als iemand om je heen wegvalt neemt die een stukje van je tijd mee. 

​Rouwen vraagt tijd, vraagt los leren laten, verdriet, angst, boosheid.  In die kwetsbare tijd is God ook soms even onbereikbaar. Hij is geen burcht, waar je dan op kunt bouwen, maar een wachter op de burcht. Een wachter die geduld heeft. Hij is er. “Ik ben”, noemt hij zichzelf. In liefde blijven wij verbonden.

De kinderen van de kindernevendienst hebben lichtjes gemaakt. Er zit een kaartje bij. Er staat op:
Je bent een parel, bijzonder, een wonder.
Een parel in Gods hand.

​Dominee van Zelderen leest een gedicht van Sytze de Vries:
Ga maar gerust, want Ik zal met je meegaan.
Ik ben je baken, ook in diepe nacht.
Ik ben de stem, die steeds in jou zal opstaan.
Ik ben de hand die op jouw vriendschap wacht.
Ik ben het licht dat voor je voeten uitgaat.
Ik ben de wind waardoor je ademhaalt.

De namen worden genoemd van degenen die dit afgelopen jaar zijn overleden en voor hen worden kaarsen aangestoken. Licht is verbinding. We mogen ons met hen die ons zijn voorgegaan verbonden voelen. Echo zingt een prachtig Onze Vader. Na afloop van de dienst zingen ze nog: Woord voor woord.

​Met prachtig gezang verlaten we de kerk.